Północny wschód, przez ludność miejscową nazywany jest I- San, z pozoru ma niewiele do zaoferowania. Są to jednak skarby szczególnego rodzaju: niezwykle ruiny budowli Khmerów w Phimai oraz wykopaliska w Ban Chiang. Dziki krajobraz górski z wyjątkowymi parkami narodowymi i coroczną paradą słoni w Surin przyciągają turystów z całego świata. Surin pozostaje również od wieków centrum tajskiego przemysłu jedwabniczego.

Phimai (Pimai)

Najpiękniejsze i najbardziej imponujące zespoły świątynne Khmerów znajdują się w Phimai. Ruiny z czerwonego piaskowca pochodzą z XI-XIII wieku i leżą w porośniętym bujna roślinnością ogrodzie ze stawami. Cztery kunsztownie ozdobione westybule otaczają wysoka na 28 metrów centralna wieże. Te budowle zostały wzniesione na cześć Buddy i bóstw hinduistycznych. Phimai jest największą Khmerska świętością poza granicami Kambodży; można ja porównać tylko ze świątyniami w Angkor, z którym Phimai połączone jest droga.

Prasat Phanom Rung (Prasat Panom Rung)

Ten zespól świątynny jest obok Phimai kolejnym, dobrze zachowanym pomnikiem sztuki Khmerów. Siedmiogłowe węże otaczają wejście do hinduistycznej świątyni boga Sziwy, wywierającej na zwiedzających ogromne wrażenie. Parę kilometrów na wschód leży inna, warta uwagi świątynia Khmerów, otoczona stawami z liliami wodnymi i czterema czedi.

Surin

Co roku w listopadzie, podczas spędu słoni, występujące pod kierownictwem swoich opiekunów zespoły 'zawodników’ o grubej skórze przeciągają linę na boisku piłkarskim. Surin znany jest także z ręcznie tkanych jedwabi, których produkcje można oglądać w okolicznych wioskach.

Satuk

W tej stolicy prowincji, nad brzegiem rzeki Moon, stoi wielka, bardzo czczona statua Buddy Phra Puttharup Ya (Pra Puttarup Ja). W każdy pierwszy weekend listopada odbywają się tu barwne wyścigi łodzi.

Ban Chiang (Ban Cziang)

W latach 70. znaleziono tutaj części glinianych naczyń, pięknie pomalowanych w eleganckie wstęgi (tak zwana ceramika wstęgowa). Ich wiek oceniono na 7000 lat i ustalono, że najstarsza kultura Azji nie pochodzi z Chin, ale właśnie z tych okolic. Przy dalszych wykopaliskach odkryto kolejne przedmioty, wystawione obecnie w znakomitym muzeum.

Loei (Loj)

Góry wznoszące się wysoko na południe i zachód od miasta Loei zostały włączone do Parków Narodowych Phu Kradung, Phu Luang i Phu Rua. Tutaj spotkać można lamparty i niedźwiedzie, tutaj tez odnotowano w 1981 roku najniższą temperaturę w Tajlandii -4 stopnie Celsjusza poniżej zera.

Nong Khai (Nong Kai)

To małe miasto rozwinęło się jako miasto tranzytowe przy drodze do Laosu. Tzw. „Most Przyjaźni” jest teraz najważniejszym przejściem granicznym z Tajlandii do tego kraju. W okolicy znajduje się imponujący zespól świątyń hinduistyczno- buddyjskich, Wat Khoek (Wat Kek). Na olbrzymim terenie, obok nowej, wspanialej świątyni, wśród setek roślin doniczkowych, stoją liczne figury ludzkie i zwierzęce, niektóre osiągające 20 metrów wysokości.

Phra Tat Phanom

Licząca tylko 4000 mieszkańców miejscowość pielgrzymkowa leży na stromym brzegu Mekongu. Wysoka na 57 metrów strupa Wat Phra That Phanom (Wat Pra Tat Panom) mieści jedna z najbardziej czczonych w Tajlandii i Laosie relikwii odłamek kości mostkowej z piersi Buddy.

Khong Chiam (Kong Cziam)

To małe miasto położone jest u zbiegu rzek Mekong i Mun. Szczególnie pięknie wygląda „dwukolorowa rzeka” z punktu widokowego przy świątyni, przed zachodem słońca: gliniasto-brązowy Mekong i jasnozielony Mun. Długie łodzie z ogonami przewożą Tajów i cudzoziemców przez Mekong do Laosu.

Prasat Khao Phra Viharn (Prasat Kau Pra Viharn)

Dobrze utrzymane i naprawdę warte obejrzenia ruiny świątyni Khmerów leża już w Kambodży, w odległości 600 metrów od granicy, na skale dostępnej od strony Tajlandii. Nie jest potrzebna wiza.
Oferta dla aktywnych turystów jest bardzo szeroka: trekking przez parki narodowe, szlaki dla rowerzystów, przejażdżki łodziami, motocyklami, na słoniach to tylko niektóre propozycje.